önce, böyle buyurdu zerdüşt'ü okuyayım dedim, şöyle adamakıllı. derken birden belki de bu aralar beni bir takım yoğun duygulara şey edecek bi şey mi okusam mı, dedim, zira bir peygamberi, ki o peygamber nietzsche bile olsa, dinleyebilecek halde değildim sanki ve böylece, bak, durgun don'un tam zamanı işte, diye düşündüm.
veya şu kırmızı pazartesi de olabilirdi. ne zamandır bir kez daha okumak istiyordum.
derken, dur, dedim kendime.
sadece felsefe tarihi oku, dedim. diğerleri beklesin dedim, şu bir yıl boyunca başka bi şey girmesin kursağından, odaklan, dedim; işcisin sen, işci kal, giy şu tulumları, dedim.
büyük laf etmiş oldum bu vesileyle; kendim bile kendine inanamadı; ama dur bakalım nolacak.