şimdi odamda oturuyorum. alcatraz diye bi dizi başlamış. ilk bölümünü izledim, ikincisine geçeceim birazdan ama öyle bi sigara istiyor canım şu an, öyle sigara istiyor ki; acayip, anlatılabilir gibi değil. ama dur bakalım. biraz kendime mukayyet olabilirsem arkası gelecektir. daha önce gelmişti.
milan'dan gizli; gizli gizli içiyorum.
"içiyo musun?" diyor. "yok," diyorum. böyle bi şeyi nasıl saklayabilirsin? biliyorum, saklayamazsın ama işte, tam benden beklenebilecek şekilde 'yok' diyorum, 'içmedim.' bunca sene birlikteyiz işte hain, ne geliyosun üstüme? elimde sigarayla görsen, o elindeki ne diye sorsan, yoldan geçen bi adam elime tutuşturdu ama içmiyorum derdim, hâlâ mı öğrenemedin?
çünkü sigaraya başlamışım gibi gelmiyor bana. evet, içmeden duramıyorum. ama sigaraya başlamış kabul edilmem için sigaraya başlamaya KARAR VERMİŞ olmam gerekir. verdim mi böyle bir karar? hayır. demek ki eğer ağzımda sigara varsa bile bu, sigaraya başladığım, dolayısıyla sigara içtiğim anlamına gelmez. çok basit. ağzımda duruyor sadece. bu aralar aklım fikrim onda. ciğerlerime ciğerlerime büyük bir keyifle çekiyorum onu. ama dediğim gibi, sigaraya başlamış farzetmiyorum kendimi. o yüzden gülümseyen dudaklarımın arasında tüten o sigarayı ciddiye almamak en doğrusu.
bu iş böyle.
boru diil, sigaraya başlamamaya çalışıyorum.
ve şu an o kadar başlamamaya çalışıyorum ki sigarayı bırakmaya çalışsam bu kadar sıkıntı çekmezdim. ama anlatamıyorum.
mesela yazıya başlarken 'operasyona başlıyoruz tırtıl,' dedim, 'bir daha içmek yok,' dedim. bir kaç dakika oldu. buna rağmen, şimdi hemen bi bakkala koşup sigara alsam ve tüttürmeye başlasam tekrar bu kanser cinini, n'olmuş olur? bunun yalancılıkla ne alakası var? bu sadece ŞİMDİLİK becerememek demek o kadar. şimdi içiyorum yine belki ama bu yarın da içeceğim anlamına gelmez, biraz sabırlı olmak lazım.
yani bu son sigaram dediğimde de dürüstüm fakat bi kaç saat sonra yine içmeye başladığımda da. aslında burada etik bir durum yok; konu daha çok fizyolojiyle ilgili.
kime anlatıyorum? bir çizgi romandan kaçmış gibi. 'ya o ya bu' şeklinde bir dünyanın insanı ama şekerim aslında biz öyle bir dünyada yaşamıyoruz. enteresan bi şey insan olmak. çok karmaşık bi şey.
