hayatımın işte tam şu noktasında bir felç durumu içinde bir şey olarak bu koltuğun üzerinde bağdaş kurmuş hâlde ekrana bakıyor ve o esnada şu yandaki listeyi dinliyordum.cinnetli bir pazar idi.
dün bornova'ya indim, bir takım ödemelerde bulundum ve sonra nargile içmek maksadıyla işlerinden nefret eden bir grup garsonun hizmet verdiği bi yere gittim.
neden sonra milan da geldi ve tavla oynamaya başladık. tavlada yenilmez bir insanım ama buna rağmen milan inatla devirmeye çalışıyor beni. kahvaltı ve akşam yemeği için mücadele ediyorum, beni yenilmez yapan da bu; neden anlamıyosun kadın?!
(fakat bu sefer çamura yattı milan ve oyun yarım kaldı ki o esnada mars olmak üzereydi.)
hmmm.
çok sıcak. şimdi kalkıp bi şeyler izleyelim. ya da bi temizlik operasyonuna falan mı girişsek yaw?