milan uyuyor ve uyanması biraz zaman alacak. (tatil ya bu gün.) kalktım, yüzümü falan yıkadım. gölgeli bir oda buldum kendime. bi şeyler okudum gazetelerden falan. sevmediğim bi sürü insanın neler yaptığından, neler konuştuğundan haberdar oldum böylece ve bu, güne güzel bir başlamak olmadı.
saat kaç? saat 10:32.
dün urla'ya denize gittik. denize girip de çıkınca insan neden böyle süper hisseder kendini? (gerçi suyun üzerinde durmakta zorlanıyorum biraz ama olsun.)
karşında deniz var; soğuk biran, okuyabileceğin sayfaların, dostların da. böyle durumlarda hayat enteresan bir şekilde enteresan bir şeye dönüşmektedir.
dur şu müziği değiştireyim.