halı silkelerken gözlüğüm düştü balkondan aşağıya ve ben o vakit telaşla koştum indim merdivenlerden ve allaam inşallah bişey olmamıştır diye dua ede ede-
-ama nasılsa, kendisinden kırılması beklenmesine rağmen kırılmayan emektar gözlüğümü, orada, sert betonun üzerinde, sevimli sevimli beni beklerken buldum.
bu gün çr yapmaya başladım... ama kolayca ve büyük zevk alarak. sanırım üzerinde fazla düşünmeden doğaçlaya doğaçlaya çizdiğim için bu kadar keyif verdi bana bu iş. bi de balkondaydı masam; müzik organizasyonu şey etmiştim; kiraz vardı ve erik de vardı ve çay da sonra...
ama asıl mesele şu tefrika işinde. önümüzdeki günlerde bir çr dergisi çıkıyor. oraya hikaye yazacaım. 1500'lü yıllarda geçen hikayeler. cinlerle perilerle mücadeleye girişmiş nihilist bir kahramanım olacak ve kalenderi bir çiko'su olacak o kahramanımın...
milan içerde yaprak sarması sarıyor. yarın yapacak ve bana da zorla yedirecek.
