Pazartesi, Şubat 29, 2016

murat menteş

canım. geçtiğimiz yıllardan birinde, bir kavgada omuz omuz mücadele ettiğimiz sayın murat menteş, kavganın akabinde şahsıma önce telefon numarasını takdim etmiş, sonra afili filintalar’da yazıp çizmem için çağrıda bulunmuştu. kendisini hiç aramadım. afili filintalar’a intisab etme gereğini de hiç duymadım. fakat zaman zaman murat menteş hayranı hanımefendi şeklinde varoluşun koynuna atılan bazı insanlara "bende murat menteş'in numarası var ya, veriyim istersen," diye hava atıyorum. sevgiler.

Related Posts:

  • eski defterler bunu hilallı günlerimde çizmişim. tek dershanelik birleştirilmiş sınıflı bir köy okulu. 13 öğrencim var. batıkent'teki evimiz burası da. annemin … Read More
  • sigaraya başlamamaya çalışıyorum ben sigarayı bırakmıştım. şimdi yine içiyorum. biraz önce çöpü atma bahanesiyle dışarı çıktım ve hemen bi sigara yaktım. biraz dolaştım. hava pek … Read More
  • şok bi ara okula gittim. sonra eve geri döndüm. sular kesik. ama akşam gelecek. fakat mutfak fena.  hmmm. kendimi baştan yaratmam gereken bir… Read More
  • peçete annemle bir kafede oturuyoruz. annem tost yiyecek. ben köfte. dost'tan modernizm üzerine sürükleyici olduğunu tahmin ettiğim bi kitap ve monthly rev… Read More
  • eski defterler şimdi, bu ne? bunları bi küçük resim defterine çizmişim. mesela burada ne var? yazmamışım da bi şey. ama ilk karede bi sınıf ortamı var. çorum cumh… Read More