neden sonra kitabı sehpanın üzerine bıraktım. çayı bi diklemede içtim. milan, ancak hole yerleştirebildiğimiz iri yemek masasına kurulmuş bi şeyler yazıyordu ve klima püfür püfür esiyordu.
buraya, (çalışma odam burası), bu kitap için geldim. süper bir kitap okuyorum demek için.
ve tam heyecanla bunu derken milan 'erhan, gelsene bi,' dedi ve ben de bunun üzerine ona, 'bi saniye,' diye karşılık verdim. o vakit milan, 'yine bi saniye diyor ya,' diye kendi kendine mırıldanmaya başladı. (iki insanın bir çift olması bir takım sonuçlar doğuran bir kimyasal tepkimedir ve neredeyse imkânsız bir işe girişmektir.)
her neyse.
kalktım, yanına gittim ve yapmamı istediği şeyi yaptım.
yapmamı istediği şey, bloguna yazdığı son yazıyı okumamdı. okudum. yazıda urla'ya denize gidiş maceramız konu ediliyordu ve ben o yazıda bir ablanın sakar küçük kardeşi olarak resmediliyordum.
sonra masama geri döndüm ve bunları yazdım ve şimdi ablacıım müsaade ederse kitabıma geri dönmek istiyorum.
bu gün batman'e gideceiz.
