
Hımmm…
Böylece üzerime eşofmanlarımı geçirip koşmaya başladım. Kulağımda müzik, oflayarak ve puflayarak, nefes nefese…
Tabii kafam kazan gibi bu arada. (Acılar içerisinde bir genç adam idim.)
Ve ne genç adamı lan!
Hımmm…
Hayatımda her şey son derece acınası bir manzara teşkil etmekteydi.
Hep olageldiği üzere:
Kenara oturmuş baş parmağımı yalaya yalaya manzarayı seyrediyorum.

Şu blogu yeni keşfettim. "41 yasinda, anne, mühendis, özel sektörde yönetici, oğlunu geri almaya çalıştığı bir hukuk savaşının içinde, güçlü, romantik, yengeç, mutfak maceralarını bile paylaşabildiği bir sevgilisi" olan bir kadının blogu bu.
kadınlar bu blog şeyinde erkeklerden neden bu kadar iyi? Biliyorum ben bu sorunu cevabımı, ama şimdi buraya yazmayaca
Ğım. Üşeniyorum zira.
Ğım. Üşeniyorum zira.
Hımmm...